BU HAZİNEYE SAHİP ÇIKILMALI

Değerli araştırmacı yazar Sayın Ramazan Özgültekin hocamızın yıllardır bir fincan kahve ikram davetine icabet ederek hocamızı kendine has kurduğu kitap, antika ve Siverek'in tarihî fotoğraf arşivinin bulunduğu dükkânında ziyaret ettik.

İlk defa yüz yüze gelip bizi küçük kapılı dükkanın önünde karşılayan Ramazan hocanın bizi içeriye buyur ettiğinde geniş bir şark odası tarzında döşenmiş salonu,kitaplarla dolu bölüm bölüm odaları,tarihi el sanatları, tarihi kullanılan araç gereç eşyalarıyla ve Siverek'in tarihî fotoğraf arşivi ile  karşılaştık. Değerli Ramazan hocamızın yazdığı onlarca kitapları var. 

Bunlardan kaçı;
İslam ve Tasavvuf ayrı şeyler midir?, Siverek' in Sosyal Yapısı ve Aşiretler Tarihî, A' dan Z'ye Siverek Ansiklopedisi, Gönül Âleminde, Siverek Folklöründe Maniler Atasözleri Deyimler Dualar ve Beddualar, Gönül Âleminde 2,  Siverek Folklöründe Çocuk Oyunları Hikayeler ve Halkoyunları.

Daha bir çok kitabın yazarı olan araştırmacı yazar Ramazan Özgültekin hocamız, kaldığı dükkanın odalarını bizleri tek tek gezdirirken: " Bu benim ömrüm boyunca biriktirdiğim kitaplarım, tarihi el sanatları, üzerinde yüzyıllar geçmiş ev araç gereçleri, Siverek' e ait tarihi fotoğraf arşivi ve ayrıca bu gördüğünüz saz aletlerini ben yaptım. Bütün bu birikime elimden geldiği kadar bu küçük dükkânımda sahip çıkmaya çalışıyorum. Ben evlat sahibi olmadım. Yarın vefat etsem bu hazineye sahip çıkan olmayacak. Buradan Şanlıurfa valiliğine, Siverek kaymakamlığına sesleniyorum.Yıllardır ne hevesle biriktirdiğim bu kitap arşivine ve tarihî el sanatlarına sahip çıksınlar." Diyen Ramazan hocamıza hak vermemek mümkün değil. Bende burada yetkili birimlere sesleniyorum.Bir ömür verilmiş bu birikim hazinesine sahip çıksınlar. Arşiv dükkanında ve kütüphanesinde bizleri ağırlayan Ramazan hocanın bizlere gösterdiği ilgi alakasından dolayı çok teşekkür ediyorum.Değerli Ramazan hocamız yaşarken bilgi birikimlerinden faydalanılması gerekir. İnsanlar göçüp bu dünyadan gittikten sonra anılmasının bir anlamı kalmıyor ne yazık ki.Yaşarken sahip çıkalım.