Ayakkabı tamirciliğine 14 yaşında amcasının yanında çırak olarak başladığını belirten Mehmet Biner, “Dükkânda ayakkabı, çanta ve valiz tamiri, bakımı, onarımı yapmaktayım. Ayakkabı tamirciliği mesleğine 14 yaşında başladım. 59 yaşındayım, 45 yıldır ayakkabı sektöründe çalışıyorum.” diye konuştu.
Kendinizi biraz tanıtır mısınız? Bu işe nasıl başladınız?
Ben Mehmet Biner 59 yaşındayım. Okulu bıraktıktan sonra ayakkabıcılık mesleğine başladım.
Mesleğinizden memnun musunuz?
Yıllardan beri bu işin içindeyim. Mesleğimi, kendi isteğim ile tercih ettim. Şuanda da mesleğimi severek icra ediyorum.
Geçimimi sağlayabiliyor muyum?
İşler geçmiş yıllarla karşılaştırıldığında biraz kesat bir durumda. Şuana kadar, bu meslekten maddi olarak çok kazancım olmadı. Ne ev alabildim ne de araba. Fakat yine de ayakkabıcılık mesleğini seviyorum.
Yetiştirdiğiniz bir çırağınız var mı?
Bir çırak yetiştirmeyi çok isterdim. Fakat gençlerimiz bu tarz mesleklere ilgi duymuyor. Bende o yüzden çırak yetiştiremiyorum. Bu meslekte benim ile birlikte ölüp gidecek.
Ayakkabı alacaklara ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz?
Müşteriler genellikle moda nedir onları takip ediyor. Bunun yanı sıra yüksek topuklu ayakkabılar rafları süsledi. Bu tarz ayakkabıların çoğu sağlıksız imitasyon ürünlerden yapılıyor. Müşterilerin burada moda olan, sağlıksız ayakkabılar yerine biraz daha sağlıklı olana yönelmeleridir. Şuan belli olmasa da, ilerleyen yaşlarda meydana gelen ağrı şikâyetlerinin başlıca sebebi kalitesiz ayakkabılardır.
Ayakkabı tamirciliğinin temeli nedir sizce?
Ayakkabı tamirciliği, kabiliyet işidir. Çıraklıktan yetiştiğimden dolayı el becerilerim gelişti. Ayakkabı tamirciliğine ilk olarak ayakkabı boyayarak başladım. Ustaların yaptığı işlere bakarak, onları inceleyerek işi öğreniyorsunuz. Bu işin temeli; ayakkabı boyamakla başlar. Daha sonra ayakkabı da topuk, kapak, pençe, taban değiştirirsiniz, aşama aşama ilerlersiniz.
Mesleğinizi seviyor musunuz?
Ayakkabı tamirciliği işini seviyorum. Çocukluktan bu mesleğe alışma durumu söz konusu. Çalışan demir pas tutmaz. Şimdiki nesil el emeği, işçilik olan mesleklere karşı duyarlı değil. O yüzden elemanda yetişmiyor, yetiştiremiyoruz.
Bu mesleğin kaybolmaması için sizce ne yapılması gerekiyor?
Bu mesleğin kaybolmaması için benim söyleyeceğim yerler zaten var; ayakkabı ithalatçıları odasını bir de ayakkabı tamircileriyle ilgili bir bölüm var ama kâfi değil bu çalışmalar. Ayakkabıcılar odasının tamircilerle ilgili bölümü bu iş üzerinde durup, bu işin eğitimini bir okul ya da bir kurs halinde düzenlerse mesleğin belki devamı sağlanır.
BARAJ GAZETESİ